توقف موقت معاملات سهام در بورس اوراق بهادار
۱- هدف و مکانیسم توقف معاملات
توقف معاملات، تعلیق موقت فعالیت معاملاتی در بازارهای مالی است که معمولاً برای حفظ ثبات و یکپارچگی بازار در دورههای افزایش نوسانات، انتشار اخبار یا مسائل عملیاتی اجرا میشود. اهداف اولیه توقف معاملات عبارتند از:
بازگرداندن نظم بازار: هدف توقف معاملات در شرایطی است که قیمتها خیلی سریع در حال حرکت هستند و به طور بالقوه منجر به وحشت یا بی نظمی بازارها میشود، یک دوره خنک کننده ارائه میکند. این مکث به سرمایه گذاران اجازه میدهد تا اطلاعات را پردازش کنند و تصمیمات آگاهانه تری بگیرند..
جلوگیری از دستکاری بازار: توقف معاملات میتواند از دستکاری یا تشدید نوسانات قیمت که ممکن است به دلیل فعالیت های تقلبی یا معاملات سفته بازی رخ دهد، جلوگیری کند. این به تنظیم کنندهها زمان میدهد تا وضعیت را ارزیابی کنند و تعیین کنند که آیا فعالیت های دستکاری در حال انجام است یا خیر.
تسهیل کشف قیمت: توقفها میتوانند فرآیند کشف قیمت کارآمدتری را فراهم کنند و اطمینان حاصل کنند که قیمتها همه اطلاعات موجود را منعکس میکنند. این امر میتواند به ویژه در عواقب رویدادهای خبری مهم، اعلام درآمد یا انتشار داده های کلان اقتصادی که ممکن است بر احساسات سرمایه گذاران تأثیر بگذارد، مهم باشد.
حفاظت از سرمایه گذار: با توقف موقت معاملات در طول نوسانات شدید، توقف معاملات از سرمایه گذاران در برابر تصمیم گیری های تکانشی یا غیرمنطقی که ممکن است ناشی از نوسانات ناگهانی بازار باشد، محافظت میکند. در بازارهایی که مشارکت خرده فروشی بالایی دارند، این حفاظت از ارزش ویژه ای برخوردار است.
مکانیسم توقف معاملات معمولاً شامل مجموعه ای از قوانین از پیش تعیین شده توسط بورس یا مرجع نظارتی است. این قوانین معیارهایی را که براساس آنها میتوان معاملات را به حالت تعلیق درآورد، مدت زمان توقف و شرایط از سرگیری معاملات را مشخص میکند. به عنوان مثال، در ایالات متحده، SEC و NYSE قطع کنندههایی را اجرا کردهاند که اگر شاخص S&P 500 در یک روز 7٪، 13٪ یا 20٪ کاهش یابد، به طور خودکار معاملات را برای 15 دقیقه متوقف میکند .
۲- دیدگاه های نظارتی در مورد توقف معاملات
از منظر نظارتی، توقف معاملات به عنوان ابزاری برای تضمین بازارهای منصفانه و منظم در نظر گرفته میشود. مقامات نظارتی مانند SEC، سازمان اوراق بهادار و بازارهای اروپا (ESMA) و بورس های محلی دستورالعمل هایی را در مورد زمان و نحوه اجرای توقف معاملات تعیین میکنند. استفاده از قطع کننده های مدار و محدودیت های قیمت این نگرانی های نظارتی را منعکس میکند:
یکپارچگی بازار: نهادهای نظارتی برای جلوگیری از تضعیف اعتبار و یکپارچگی بازار مالی از نوسانات شدید قیمت، توقف معاملات را اجرا میکنند. بدون این مکث ها، نوسانات ناگهانی بازار ممکن است منجر به زیان سرمایه گذار و کاهش اعتماد شود.
شفافیت و انصاف: توقف معاملات در طول رویدادهای خبری مهم، مانند ادغام، اکتساب، یا گزارشهای سود تضمین میکند که همه سرمایهگذاران به اطلاعات مرتبط دسترسی برابر دارند. این امر از دستکاری بازار یا تجارت داخلی جلوگیری میکند و عدالت را ترویج میکند.
پیشگیری از ریسک سیستمی: توقف معاملات میتواند به جلوگیری از گسترش ریسک سیستمیک در سراسر سیستم مالی کمک کند. در برخی موارد، نوسانات شدید در یک طبقه یا بخش دارایی میتواند اثرات منفی بر بازار گستردهتر داشته باشد. تعلیق موقت معاملات به تنظیم کنندهها و فعالان بازار زمان میدهد تا پیامدهای گسترده تر چنین حرکاتی را ارزیابی کنند.
توقف معاملات نیز پاسخی به شرایط منحصر به فرد بازار کشورهای مختلف است. به عنوان مثال، در چین، توقف معاملات به عنوان بخشی از سیستم قطع کننده مدار در سال 2016 معرفی شد، اما پس از اختلالات قابل توجه در بازار، سیستم به طور موقت به حالت تعلیق درآمد و چالش های نظارتی در تعادل ثبات بازار با نقدینگی را برجسته کرد.