مفهوم بنیادین ریسک و ریسک قیمت سهام
در جامعه امروزی تقریبا تمامی افراد به نحوی با مفهوم ریسک آشنایی دارند و اذعان می¬کنند که کلیه شئونات زندگی با ریسک مواجه است. ریسک در زبان عرف عبارت است از خطری که به علت عدم اطمینان در مورد وقوع حادثه¬ای دز آینده پیش می¬آید و هرچه قدر این عدم اطمینان بیشتر باشد اصطلاحا گفته می¬شود ریسک زیادتر است.اما ریسک برای بنگاه¬های مالی و موسسات سرمایه¬گذاری از اهمیت بیشتری برخوردار است. فرایندهای اصلی بسیاری از بنگاههای مالی مانند موسسات بیمه و صندوق¬های بازنشستگی بر محور کنترل ریسک استوار است آن چه که به هنگام رویاروییبا ریسک می¬تواند زمینه موفقیت شرکت¬ها،بانک¬ها، بیمه¬ها صندوق¬های بازنشستگی و شرکت¬های سرمایه¬گذاری را فراهم کند مدیریت ریک است. بدون وجود استراتژی مشخص در زمینه مدیریت ریسک، بدون داشتن کمیته مدیریت ریسک و بون همگامی و حرکت مستمر در جهت دست¬یابی به استانداردهای جهانی این حوزه موفقیتی نصیب شرکت¬ها و موسسسات مالی نخواهد شد. ریسک در کوتاه ترین تعریف عدم اطمینان نتایج آتی است. زیان بالقوه قابل اندازه¬گیری یک سرمایه¬گذاری را ریسک می¬نامند. در فرهنگ وبستر، ریسک به معنی شانس و احتمال آسیب و یا زیان و ضرر تعریف شده، و تعریف مالی و مقداری ریسک، توزیع احتمال بازده هر سرمایه¬گذاری می¬باشد.
یک سنجه ریسک، منسجم است در صورتی که ویژگیهای جمع¬پذیری، همگنی، یکنوایی و شرایط بدون ریسک را دارا می¬باشد.
ریسک قیمت سهام
این نوع از ریسک بازار به بازار سهام مربوط می¬شود. ریسک قیمت سهام که ناشی از نوسانات قیمت سهام است در این بازار مورد بررسی قرار می¬گیرد. بسیاری از شرکت¬ها و موسسات علی-الخصوص شرکت¬های سرمایه¬گذاری بخشی از دارایی خود را صرف خرید سهام می¬کنند و در نتیجه با ریسک قیمت مواجه هستند.
ریسک در بازارهای مالی مفهومی کلیدی است. از این رو باید آن را شناخت و اندازه¬گیری کرد و برای خذف ریسک ¬های غیرضروری برنامهریزی و ریسک¬های همراه با فرصت را مدیریت نمود در گام نخست هر سرمایه¬گذار می¬داند که برای کسب بازدهی بیشتر باید سطح ریسک¬پذیری خود را افزایش دهد.
سرمایه¬گذاری یکی از موارد ضروری و اساسی در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی هر کشور است. سرمابه¬گذاران تا جای ممکن سعی دارند منابع مالی خود را در جایی سرمایه¬گذاری نمایند که بیشترین بازده و کمترین ریسک را داشته باشد. پیش¬بینی عامل کلیدی در تصمیم¬های اقتصادی محسوب و موفقیت در امر پیش¬بینی نیازمند مداخله در شکل¬گیری واقعیت¬ها به نحو مطلوب است.از آنجا که پیش¬بینی افق آینده را ترسیم می¬کند چارچوبی برای تصمیم¬گیری در میان ناشناخته-ها پدید آمده و گروه¬های مختلف تصمیم¬گیرنده همچون سرمایه¬گذارن، اعتبار دهندگان، مدیریت و دیگر اشخاص در تصمیم¬های خود متکی به پیش¬بینی و انتظارات هستند در اغلب بازارهای بورس اوراق بهادار کشورهای مختلف، سرمایه¬گذاران به دنبال روش¬هایی برای تشخیص سهام¬های پربازده و کم¬ریسک با استفاده از روش¬های گوناگون می¬باشند.
الگوی مارکویتز در سال 1957 به وسیله هری مارکویتز معرفی شده و تحقیقات زیادی در این مورد صورت گرفته است. اما الگوی" ارزش در معرض ریسک در اواسط دهه نود میلادی توسط وتر استون (1994) به عنوان ابزاری جهت مدیریت ریسک معرفی شد و از آن زمان به بعد، پژوهشهای متعددی در این زمینه ارائه شد. در سال 1999 آرتزنر با اشاره به ویژگی عدم انسجام معیار ارزش در معرض ریسک، ناکارامدی این معیار را برای بهینه کردن پورتفوی اعلام و معیار جدیدی با نام" ریسک مورد انتظار" را به جای آن معرفی کرد که معیاری منسجم از ریسک می‌باشد. این مقاله از آن جهت که نقاط ضعف و ویژگیهای معیار و الگوی ارزش در معرض ریسک را معرفی می‌کند، اهمیت زیادی دارد و این الگو و معیار را که تا آن زمان جزو الگو و معیارهای پر کاربرد مدیریت ریسک و پورتفوی به حساب می‌آمد، با چالش‌هایی مواجه کرد. به خصوص، ویژگیهای عدم تحدب و عدم جمع‌پذیری ریسک این الگو و معیار مدیریت ریسک را دچار ابهامات زیادی کرد. در ادامه نظریه ارزش در معرض ریسک شرطی توسط راکفلر و اوریاسف (2000) توسعه داده شد و تابعی برای حلیل فراهم شد. این محققین با انتشار مقاله‌ای معیار ارش در معرض ریسک شرطی را به طور کامل معرفی و نحوه حداقل کردن آن را با استفاده از الگوی برنامهریزی خطی ارائه کردند. این مقاله مطرح‌ترین و اساسی‌ترین مقاله در مورد ارزش در معرض ریسک احتمالی می‌باشد که به عنوان معیار ریسک منسجم شناخته شده است.